می شوند و هر کدام در جستجوی غذا و محل خواب سرگردان می شوند انها شبها بلند ترین درخت را برای خوابین انتخاب میکنند و غروبها روی ان نشسته ودور هم جمع می شوند.تعداد پرندگانی که در نوک این درختان بزرگ می نشینند به چند صد می رسد.روز بعد انها صداهای گوش خراشی از خود در اورده و به سمت زمین های ذرت در ارتفاعات دشت رفته و محصولات انجا را غارت می کنند. فصل لانه گذاری در ماههای بارندگی است و درختزارهای مناطق استوایی وجنگلهای ان منطقه این جفت ها کم و بیش با هم زندگی می کنند. در انجا انها با استفاده از منقار های قدرتمندشان با کندن حفره هایی در

طول عمر:

با هوش چون کاسکو را فقط در قفس نگه دارید مانند چیزی که معمولا در فروشگاه ها دیده میشود. همچنین باید در نظرداشت کمتر پیش می اید که بتوان کاسکو را در خانه پرورش داد. انها دایما پرها فضولات گردوغبار و باقیمانده

عروس هلندی یا کاکه تیل(nymphicus hollandicus)

طولش 32 سانتیمتر است.وزنشان در پرندگان بالغ 90 گرم و در جوجه های تازه از تخم در آمده 4-5 گرم می باشد.بهتر است بعد از به دنیا آمدن جوجه ها ذرت تازه یا اگر نبود کنسرو ذرت رو بگیرین و بشورید و در اختیارشان قرار دهید تا به جوجه ها بدهند.سیب و هویج (پخته)هم می تونید بدید اگه زمان تخم گذاریشون بیشتر از سالی دوبار شد و نخواستید که تخم بزارن از هم جداشون کنید.جوجه ها یا پرندگان نا بالغ مانند ماده ها می باشند اما با دم کوتاه تر،رنگ پایه ای منقار مایل به صورتی.خاستگاهشان استرالیا به جز بیابان های غرب استرالیا،شبه جزیره کیپ پور می باشد.این پرنده از محبوب ترین گونه های طوطی می باشد و در نژاد های مختلف تکثیر می شوند.تعداد تخم ها 3-8 و به طور متوسط 5 عدد می باشد.زمان خوابیدن روی تخم ها 19 تا 20 روز می باشد این کار توسط نر و ماده صورت می گیرد.صورت و کاکل نر ها زرد و قسمت زیرین دمشان کاملا سیاه است.بسیاری از آنان مقلدین خوبی می باشند .

انواع عروس هلندی:

عروس هلندی در چندین جهش رنگی موجود می باشد که به قرار زیر می باشد.



خاکستری: دارای بدنی خاکستری با زمینه سفید در بالها، سر زرد رنگ و گونه های نارنجی ، پرهای تاج ممکن است خاکستری یا زرد باشند. در ماده ها رنگ گونه تیره تر می باشد.

Lutino : بدن زرد رنگ با سری به رنگ زرد که رنگ سر از بدن تیره تر می باشد. بدن می تواند سفید به نظر آید. هر دو جنس گونه های نارنجی روشنی دارند.

صدفی: رنگ پرهای بدن برنگ خاکستری روشن با زمینه سفید می باشد. دارای سر زرد و گونه های نارنجی می باشن.

دارچینی: رنگ پرهای بدن بسیار روشن و اغلب برنگ قهوه ای روشن می باشد. سر به رنگزرد و گونه ها برنگ نارنجی می باشند.

نقره ای: در حقیقت بسیار شبیه نژاد خاکستری است بجز اینکه بدن برنگ سفید می باشد. ماده ها دارای گونه کدر تری هستند.

ابلق: 70% زرد یا سفید (رنگ بدن) و 30% ابلق (رنگ بالها خاکستری) نشانه یک عروس هلندی ابلق تمام عیار است. نرها و ماده ها بسیار شبیه هم می باشند.

زرد کمرنگ: از نظر رنگ بسیار شبیه نژاد صدفی است با این تفاوت که پرنده صدایی تولید نمی کند.

صورت سفید: رنگ آمیزی شبیه نژاد خاکستری داشته با این تفاوت که پرهای صورت بجای زرد سفید بوده و گونه ندارد.

عروس هلندی دارای گونه های بسیار زیادی است که در اثر جهش های ترکیبی مختلف بوجود آمده اند ولی نژاد های بالا رایج ترین گونه ها می باشند.

رفتار و تربیت:

عروس هلندی پرنده ای خونگرم بوده و به توجه زیادی نیاز دارد. اگر به آنها بی توجهی شود شروع به جیغ کشیدن می کند. آنها کنجکاو و شیرین هستند. یک عروس هلندی در هنگامی که مشغول تمییز کردن خانه یا تماشای تلویزیون هستید بر روی شانه تان سوار می شود. آنها کم تر از طوطی استرالیایی و طوطی های بزرگ خرابی به بار می آورند.

بهترین عروس هلندی برای خرید یک عروس هلندی است که از طفولیت از مادر خود جدا شده و توسط انسان تغذیه شده است. این باعث می شود که پرنده به انسان خو گرفته و از او نترسد. این روش نیاز پرنده به توجه انسان را بیشتر می کند.

عروس هلندی دست آموز

این پرنده می تواند حرف زدن را بیاموزد. این کار در صورتی که عروس هلندی تنها پرنده خانه باشد آسانتر است. در صورتی که پرنده دیگری اطراف پرنده باشد حیوان احساس نیازی به برقراری ارتباط با شما نمی کند.

تمرین کردن با آنها برای سخن گفتن بسیار آسان است.فقط به سه چیز توجه کنید فراوانی ، تکرار و پاداش. پرنده تان را بر روی انگشت گذاشته و مستقیما رو به او کلمه ای را با صدایی خوش بیان کنید. بکرات کلمه ای را که می خواهید پرنده بگوید تکرار کنید. جلسه تمرین باید پنج دقیقه یا کمتر و چندین بار در روز تکرار شود. در صورت سعی برای بیان کلمه با دادن جایزه و یا یک غذای و یژه از پرنده قدر دانی کنید. بعد به آنها فقط در صورتی که کلمه را بیان کردند جایزه بدهید. شما همچنین می توانید یک سی دی یا نوار کاست را برای تمرین از فروشگاه های حیوانات تهیه کنید.

یکی از مسائلی که در مورد این پرنده باید مورد توجه قرار گیرد بلوغ جنسی حیوان است. حدود یک تا دو سالگی پرنده نر به بلوغ رسیده و در این هنگام بصورت پرنده ای مهاجم در می آید. حتی برای پرندگان دست آموز نیز این موضوع صدق می کند. در این زمان باید صبور باشید. این حالت پس از مدتی از بین می رود. ولی پرنده دوست داشتنی شما مدتی در یک حالت اندوه فرو می رود. ماده ها بنظر نمی رسد که در این حالت فرو روند یا حداقل هیچگاه در این حد نمی باشد.

بلوغ شاید یک حرکت به حالت سلطه گری مردانه در پرنده شما می باشد. آنها اغلب در حدود دو سالگی یک مقدار سلطه گر می شوند. در این حالت باز باید صبور باشید. آنها جریانی را برای رئیس بودن طی خواهند نمود ولی این رفتار برای همیشه نخواهد بود.

غذا و قفس:

عروس هلندی یک رژیم متنوع حاوی بذر گیاهان ،دانه های آماده برای پرنده، میوه و سبزیجات را ترجیح میدهد. آنها همچنین از بیسکویت ، نان،ماکارونی و خلاصه هر چیزی که خودتان می خورید استقبال می کنند. از دادن چربی زیاد ، شکر و نمک خودداری کنید.

تنها از دانه های آماده ای که مخصوص عروس هلندی ساخته شده استفاده کنید. اگر پرنده شما این دانه های آماده را نخورد تعجب نکنید . اغلب آنها غذایی را که برای پرنده های کوچکتر از قبیل مرغ عشق تهیه شده ترجیح می دهند. آنها اغلب بر روی دانه ای که می خورند حساس هستند.

عروس هلندی دوست دارد از قفس بالا برود بنابراین برایش از قفسی استفاده کنید که براحتی بتواند از آن بالا رفته و بالهای خود را بکشد. بخاطر داشته باشید این پرنده دارای دم بلندی است و آنها به فضای کافی برای حرکت در قفس بدون آنکه دمشان آسیب بیند نیاز دارند. این فکری است کوته بینانه که یک قفس کوچک برای این پرنده بهتر است. برای یک عدد پرنده حداقل بیش از 20 اینچ مربع جا نیاز می باشد. آنها حقیقتا به خانه ای نیاز دارند که براحتی درون آن حرکت کنند.
عروس هلندی به آن صورت بیمار نمی شود و در کل پرنده مقاومی می باشد.سرما بزرگترین تهدید برای این پرنده است. گرمای مناسب برای این پرنده حدود 18 تا 22 در جه سانتیگراد می باشد. عروس هلندی به بیرون قفس بودن و همراهی با صاحبش علاقه خاصی دارد. البته اگر در خانه خود سگ یا گربه نگاه می دارید باید مراقب باشید که پرنده به هیچ عنوان در دسترس آنها نباشد. چرا که شاید این حیوان به خاطر حس غریزی که دارد به پرنده حمله کرده و به آن آسیب برساند.

پرواز آزادانه برای هیچ پرنده ای ایده خوبی نیست. آنها در هنگام پرواز ممکن است به دیوار ، پنجره یا اسباب اثاثیه منزل برخورد نموده و آسیب ببینند. داستانهایی در مورد سوختن پرنده در اثر پرواز در آشپزخانه یا بر روی بخاری غیر معمول نیست. علاوه بر این ممکن است یکی از درها باز مانده باشد و پرنده فرار کند. در صورتی که می خواهید پرنده تان بیرون از قفس باشد بهترین گزینه این است که شاه پرهای پرنده را بچینید. شاهپرهای اصلی 8 تا 10 پر بزرگی هستند که در سر هر بال قرار دارد. بهتر است دو تا شاهپر اولی پرنده را برای جلوه زیباتر پرنده نچینید.

(از قسمت انواع عروس هلندی متعلق به دکتر تیموتیان در پرشین پت می باشد)

روش تشخیص جنسیت طوطی خاکستری (کاسکو)

برای تعیین جنسیت کاسکو روش های مختلفی به کار می رود که برخی از انها علمی بوده و برخی نیز تجربی به هر حال ذکر این روشها خالی از لطف نیست:

1)دقت در مشخصات ظاهری پرنده:
این روش تجربی است و نیاز به سالها اشنایی با ساختار فیزیکی پرنده دارد . افراد با تجربه معتقدند که شناسایی پرنده نر و ماده پس از سن 18 ماهگی از روی مشخصات ظاهری امکانپذیر می باشد انها اظهار میکنند که طوطی نر سری مستطیلی شکل و منقاری بزرگ و بلند دارد در حالیکه طوطی ماده سری دایره ای شکل و منقاری کوچکتر و کوتاه تر دارد ، پاهای نر و رانهای ان مستقیم و کشیده است در حالیکه پاها و رانهای
ماده مستقیم نبوده و کمی خمیده بوده و به صورت منحنی باز است و این امر باعث میشود که پرنده ماده بتواند براحتی بر روی تخم ها بخوابد . ضمنا اگر عدسی چشم پرنده بیضی شکل باشد و در سمت منقار لکه سیاه کوچکی وجود داشته باشد پرنده نر و چنانچه دایره ای شکل و بدون لکه سیاه باشد پرنده ماده است . در پرهای کاسکوی نر ملانین بیشتری نسبت به کاسکوی ماده است یعنی پر های کاسکوی نر نسبت به
ماده تیره تر است.همچنین دم کاسکوی نر نسبت به ماده اش سرختر میباشد.این تفاوت موجود بین نرها و ماده ها وقتی مشهود است که طوطیهای مذکور پرریزی کرده و برای اولین بار پرهای دوره بلوغ انها در امده باشد .

2)دقت در مشخصات دمگاه:
این روش نیز تجربی است البته کار چندان ساده ای نیست و نیاز به سالها تمرین و ممارست دارد . رنگ دم در کاسکوی کنگو (دم قرمز) ماده هر چند که سرخ است اما لبه های ان به رنگ خاکستری است و همچنین رنگ پرهای منطقه سینه از خاکستری تیره به خاکستری روشن در منطقه شکم منتهی می شود در حالیکه رنگ پرهای سرخ دم در کاسکوی کنگوی نر سرخ بوده و اثری از لبه های خاکستری در ان دیده نمی شود
و رنگ پر در منطقه سینه نیز خاکستری تیره است.

3)روش ملامسه کمر پرنده:
این روش نیز تجربی است و برای این کار باید به ارامی انگشت خود را بر روی کمر پرنده قرار دهید ، اگر پرنده ماده باشد خم خواهد شد و اگر پرنده نر باشد خم نخواهد شد ، البته این روش هم 100 در 100 قابل اعتماد نیست.

4)روش سوزن و نخ:
روشی تجربی است و متکی بر برخی اصول علمی.
یک عدد سوزن خیاطی به طول 4 تا 6 سانتیمتر اورده و نخ پلاستیکی سبکی را داخل ان میکنیم و در یک امتداد انرا میگیریم . پرنده را روی دست چپ گذاشته و سپس با دست راست نخ را به گونه ای بگیرید که سر سوزن در فاصله 1 سانتیمتری دمگاه پرنده قرار گیرد و این کار را به مدت 30 تا 40 دقیقه انجام دهید و برای اطمینان بیشتر چند بار تکرار کنید . اگر پرنده ماده باشد سوزن حرکتی دورانی به دور منطقه دمگاه خواهد
داشت و اگر پرنده نر باشد سوزن حرکتی رو به جلو و رو به عقب خواهد داشت.

5)استفاده از روش اندوسکوپی:
روشی تخصصی است و در این روش با استفاده از دستگاه اندوسکوپی جنسیت پرنده تشخیص داده میشود . تعیین جنسیت کاسکوها به روش جراحی توسط دامپزشک انجام میشود . معمولا زخم ایجاد شده احتیاج به بخیه زدن یا مراقبت دیگری ندارد ولی حتما در این مورد با دامپزشک مشورت کنید.

6)استفاده از کاریوتیپ کروموزومی:
روش تخصصی دیگری است که فقط به یک قطره خون پرنده نیاز است و توسط دامپزشک انجام میشود.

برگرفته از سایت نیک صالحی

تاریخچه: سال هاست که طوطی ها و طوطی سانان از جمله حیوانات خانگی پر طرفدار به شمار می آیند.پاراکیت های آسیایی در زمان اسکندر کبیر به اروپا آورده شدند و پاراکیت الکساندرین نیز نام خود را از او بر گرفته است.زمانیکه کاوشگران و بازرگانان دنیا را فتح می کردند ،ملوانان و مسافرانی که به آفریقا ، آسیا و آمریکا سفر می کردند انواع متنوعی از طوطی سانان را با خود به همراه آوردند.پس از آن کاکادو ها (کوکاتو)،پاراکیت ها و لوری کیت های استرالیایی وارد شدند و به سرعت محبوبیت یافتند.پرهای رنگی،طول عمر و توانایی طوطی ها برای تقلید صداهای اطرافشان ،بازار مستعدی را برای حضورشان در خانه تضمین می کند.ایالات متحده زیستگاه طبیعی تنها یک پرنده طوطی سان موسوم به پاراکیت کارولینایی بود.شکار این پرنده به خاطر پرهای تزئینی اش تا حدی ادامه یافت که امروزه منقرض شده است.از نظر تاریخی،نگهداری پرندگان در قفس،خاص طبقات اشراف بوده و بیشتر مردم عادی تا اوایل قرن نوزدهم از زیبایی و جذابیت پرندگان قفسی بی نصیب بودند.طوطی سانان عموما به داشتن عمر طولانی شهرت دارند.گرچه بسیاری از آن ها تا 50 سال یا بیشتر عمر می کنند،اما به سختی می توان داستان طوطی هایی که 75 تا 100 سال عمر می کنند را شنید.گاهی اوقات ممکن است یک پرنده به چنین سن بالایی برسد،اما این خیلی به ندرت اتفاق می افتد.با توجه به عمر طولانی طوطی بالا بودن قیمت آن قابل توجیه است.نگهداری و تغذیه پرندگان به هزینه زیادی نیاز ندارد .طوطی اگر خوب نگهداری شود،سال ها در کنار انسان می ماند.

چرا طوطی؟

هیچ حیوان خانگی را سراغ ندارم که به اندازه یک طوطی دست آموز و باهوش، رضایت بخش یا پرارزش باشد.او با استعدادش در تقلید صدای انسان و رفتار جالب و خنده دار خود،صاحب خود و دوستانش را به خوبی سرگرم می کند و گاهی نیز ممکن ایس موقعیت های بسیار خجالت آوری را به وجود آورد.چند سال پیش یک معلم مدرسه ابتدایی دانش آموزان 30 نفری اش را برای تماشای پرندگان و حیوانات به یک فروشگاه حیوانات خانگی برده بود.کودکان همه جا پراکنده بودند و به همه چیز ور می رفتند و سر و صدای عجیبی بر پا بود.وقتی اغتشاش به اوج خود رسید،یک مکوی مخملی با همهمه عمومی همصدا شد.صاحب فروشگاه برای آرام کردن پرنده، او را از قفس بیرون آورد و روی مچ دستش نشاند.چند دقیقه بعد معلم برای ترک محل ،کودکان را به صف کرد.وقتی آخرین کودک از در خارج شد معلم گفت:خیلی مچکرم امیدوارم زیاد مزاحمت ایجاد نکرده باشیم.صاحب مغازه جواب داد:نه اصلا.همان موقع طوطی با تلفظی غیر قابل اشتباه فریاد زد:اوه،آره.هاهاها.می گویند طوطی ها نمی توانند فکر کنند بلکه فقط صداها را تقلید می کنند اما گاهی اوقات به درستی این امر تردید می کنم.بعضی از طوطی ها با همه اشخاص رفتاری دوستانه دارند و بعضی دیگر پرنده های شخصی هستند.بعضی از اشخاص را دوست دارند و بعضی دیگر را دوست ندارند.بعضی از آن ها از مردان خوششان می آید و از زنها بدشان می آید و بعضی دیگر بالعکس.

رام کردن طوطی:برای اهلی کردن پرنده تان ابتدا باید اعتماد او را جلب کنید.پرنده باید بداند وقتی وارد اتاق شده یا به قفس او نزدیک می شوید،قصد آزار او را ندارید.قبل از هر گونه تلاش برای اهلی کردن یک پرنده جدید،باید به او اجازه دهید چند روز استراحت کرده و به محیط اطراف خود عادت کند.یکی از اولین گام ها در تربیت یک پرنده قرار دادن او در مکانی است که با افراد زیادی سر و کار داشته باشد.با این روش او به همنشینی با انسان عادت خواهد کرد.پس از سه یا چهار روز،تا انجا که می توانید به قفس نزدیک شوید و آهسته و با لحنی اطمینان بخش با او صحبت کنید.هنگامی که نزدیک پرنده هستید هیچ حرکت سریعی انجام ندهید.آرام و بدون شتاب حرکت کنید.هر چند وقت یک بار در حالی که با پرنده صحبت می کنید دستتان را روی قفس بگذارید.پس از چند روز وقتی پرنده به این کار عادت کرد،آهسته در قفس را باز کنید و دستتان را داخل قفس ببرید.به مدت یکی دو هفته این کار را روزی چند بار تکرار کنید.به زودی طوطی به دست شما عادت خواهد کرد .ترسش از شما از بین خواهد رفت.قدری گرسنگی و استفاده از غذا برای جلب اعتماد و غلبه بر ترس در رام کردن پرندگان لازم است اما نباید زیاد گرسنه نگرشان داشت.اما وقتی پرنده بفهمد که شما کسی هستید که باید غذایش را از شما دریافت کند،زودتر به شما اعتماد خواهد کرد.گاز گرفته شدن در طول مراحل مختلف رام کردن،یک امر طبیعی می باشد.پرنده شما هرچی جوجه تر باشه راحت تر رام میشه.در این مدت به یاد داشته باشید رفتار بد یا عصبانیت ،رام کردن طوطی رو طولانی تر می کنه.